Koci Zaułek

[Saris]

Ta mała uliczka to mieszkanie wszystkich bezdomnych kotów

[Bella]

Weszłam. Zwinęłam się w kłębek i rozpłakałam.

[Bella]

Wstałam nadal cicho płacząc. Tak bardzo tęskniłam za mamą! 

[Bella]

Chciałam zobaczyć choćby mojego królika... Który został z mamą... 'No tak! Zaklęcie!'-pomyślałam. Zamknęłam oczy i wyszeptałam zaklęcie. Przede mną pojawiło się coś wyglądającego jak portal. Wyskoczył z niego wystraszony królik. Kiedy mnie zobaczył, wskoczył na mnie i zaczął skakać ze szczęścia. Uśmiechnęłam się. To była jedyna pamiątka jaka została mi po mamie. Zaczęłam bawić się z królikiem.

[Cery]

Wszedłem. Rozglądając się, ruszyłem przed siebie.

[Bella]

Zobaczyłam nieznajomego kota. Wystraszona schowałam się, a mój królik schował się tam gdzie ja.

[Bella]

Zaczęłam się trząść.

[Cery]

Usłyszałem jakiś szmer. Odwróciłem się błyskawicznie i zobaczyłem kocię z... Królikiem?

[Elsa]

Weszłam. Zobaczyłam małe kocię z królikiem. Uśmiechnęłam się. Zniknęłam i pojawiłam się nagle bezszelestnie tuż za kotką. Uniosłam łapy i spuściłam je na kocię, przewracając je. Uśmiechnęłam się szeroko do leżącej między moimi łapami kotki.
- Teraz ty gonisz! - roześmiałam się głośno i czmychnęłam na drugą stronę drogi. Zajęło mi to ułamek sekundy. Znowu się roześmiałam i rozpłynęłam się w fioletowo-białą mgłę, która zaraz się rozwiała.
- Spróbuj mnie złapać! A tak przy okazji, jestem Elsa...Kotka Czarownicy Thaciris...Ja wiem, kim ty jesteś, nie musisz nic mówić...Jesteś Bella...Bardzo utalentowana w magii...Choć wielu swych mocy nie znasz, są one bardzo...Jakby to powiedzieć...MOCNE, że się tak wyrażę...No goń mnie...Jeśli mnie złapiesz! - powiedziałam nadal nie zaszczycając nikogo swoją obecnością. Można by powiedziedzieć, że byłam tam tylko "duchem". W końcu słyszeli mój głos, a mnie nie widzieli...

[Saris]

Weszłam stąpając delikatnie.Rozejrzałam się i usiadłam.

[Bella]

Gdy Elsa mnie przewróciła, bardzo się wystraszyłam. Jednak wyglądała ona znajomo... Nawet bardzo znajomo... Zamknęłam oczy i wyszeptałam słowa w nieznanym nikomu języku. Stałam się niewidzialna i bezszelestnie podeszłam, a raczej podleciałam, do Elsy. Dotknęłam ją i w tym samym momencie odmieniłam się..
-Teraz ty!-zaczęłam uciekać a mój królik wskoczył mi na grzbiet i ułożył się wygodnie. Poruszałam się niesamowicie szybko dzięki magii.

[Bella]

Przez chwilę nie zwracałam uwagi na obce koty. Rozejrzałam się w biegu i wystraszyłam. Nagle... Zmieniłam się w królika, psa, konia, ptaka i spowrotem w kota. Zaczęłam znowu się zmieniać... I tak ciągle... I ciągle... I ciągle... Królik odskoczył ode mnie i schował za Elsą. Przez tyle przemian straciłam dużo energii i zemdlałam.

[Cery]

Podbiegłem do Kocięcia i przyłożyłem łapę do jej serca. Klnąc pod nosem na moją magię godną żaby, zacząłem przesyłać w stronę kotki iskry, które dawały jej życie.

[Elsa]

W chwili gdy Bella mnie dotknęła, mgła z powrotem przybrała moją postać. Na moim pyszczku pojawil się uśmiech, który jednak zgasł szybko, gdy Bella zaczęła się zmieniać, a potem zemdlała. Czarno-biały kot - "Cery" podpowiadała mi magia - zdążył już do niej dobiec i usiłował przesłać jej trochę "życia". Pojawiłam się tam nagle i bezszelestnie. Odepchnęłam Cery'ego i sama przesłałam Belli trochę magii. Odetchnęłam zadowolona. Po takiej dawce magii, siły i życia powinna się niedługo obudzić i czuć się znacznie lepiej...

[Cery]

-Hej!- krzyknąłem, gdy zostałem brutalnie odepchnięty. Przyskoczyłem do Elsy i Belli. Położyłem na jaj sercu łapę jeszcze raz i znów zacząłem ją ,,reanimować''. Po chwili, gdy jej serce kurczyło i rozciągało się samodzielnie, zabrałem łapę i położyłem się pod murem. Sprawiłem, aby przede mną pojawiła się róża. Przypatrując się jej, oparłem głowę o łapy.